Tatilimiz Yonca Lodge'la bitmedi. Hemen ardından Pastoral Vadi geldi. Her ne kadar Yonca'dan ayrılırken ağlasan da, baban kalışımızı uzatmaya çalışsa da burası da ayrı bir keyifti. Ben gecenin bu kadar karanlık olduğu bir yeri uzun zamandır ilk defa görüyordum. Sen ise Beyaz'la tanışınca Yonca'dan ayrılmanın acısını (!) unutuverdin.
Bir sabah kalkıp mutfak tarafında gittiğimizde Beyaz ve diğer köpek Şanslı yoklardı. Bana, 'anne, köpekler nerede?' diye sordun. 'Belki dolaşmaya, komşu çiftliğe gitmişlerdir' dedim ben de. 1-1,5 saat sonra Beyaz gelince, 'Beyaz, neredeydin? Ben seni çok özledim', dedin. :)
Burada tabi sadece Beyaz ve Şanslı yok. 2. sabahımızda keçi sağmaya gittik. Handan Hanım'a ve yan komşu teyzeye çok teşekkürler. Sen sağmak istemedin, biraz tedirgin olmuştun. :)
Sonra yumurta topladık.
Defneler'le beraber Ölüdeniz'e gittik.
Pastoral Vadi'nin bahçesi.
Önemli bir işin var. Handan Abla'ya kili elemesi için yardım ediyorsun.
34,5 aylık bir çocuk için özgürlük anları:
Bu yavru da sendeki kedi aşkını anlamış. Neredeyse 2 saat seninle oynadı.
İncir toplama:
Bu da dikenli incirmiş.
Pastoral Vadi'ye geri dönüş.
Yine Beyaz ve mutluluk.
Çiftlikte çalışan ablalar ve teyzelerle de resim çektirdik. Ertesi sabah İstanbul'a yola çıkacağız ne de olsa.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder