İnsan kendi çocuğunun büyüdüğünü anlayamazmış. Bugün annesinin gülünün doğumgünü. O artık 3 yaşında küçük bir hanımefendi. Artık okula da gidiyor. Bebekliği ile ilgili anlattığım hikayelere bayılıyor. Kendi işini kendisi yapmak istiyor. Kızımın kişiliği de iyice belli oldu. Teyzesinin dediği gibi çok anaç, yardımsever. :)
Allaha her gün bize onu verdiği için şükrediyorum. 'Anne' dediğinde 'ya ben gerçekten anne miyim, Nehir'in annesi miyim' diye geçiyor aklımdan. Hayat hızlı. Ama ben gerçekten çok şanslıyım, Nehir'in annesiyim ve o büyürken onun her anına tanık oldum. Nehirim, iyi ki doğdun bir tanem... :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder